Çocukluğumuz Ordu’nun bereketli topraklarında, fındık bahçelerinin arasında geçti. Sabahın erken saatlerinde, toprağın serinliğiyle sepetlerimizi doldururken, doğanın sunduğu güzellik ve bereketin gölgesinde büyüyorduk. Fındık toplamanın verdiği çocuksu mutluluğun yerini büyüdükçe geçim sıkıntısı aldı. Bu hikâyenin görünmeyen tarafı büyük sermayenin bizim emeğimizin önüne geçmesiydi. Bundan dolayı birçok genç gibi biz de büyük şehirlere göç etmek zorunda kaldık.

            Şehirde devam eden yolculuğumuzda ise gördük ki değişen tek şey aracılar. Yine bir çarkın dişlisiydik ve emeğimizin karşılığını bir türlü alamıyorduk. Kadınlara iş dünyasında yeterince istihdam sağlanamaması, ev içi emeğin görülmemesi, kapitalist sistemin sömürüye her alanda devam etmesi gibi bu liste uzayıp gider. Ve bir gün bu çarkı tersine çevirmeye, uzayıp giden listeleri biz yazmaya karar verdik. İlk başladığımız yere geri döndük. Kadının dayanışmasını, toprağın bereketiyle güçlendirmeyi amaçladık.

Böylece Fındık Perisi Kadın Kooperatifi bizim doğduğumuz topraklarda temellerini attı. İlk adımımız, katkısız ve en kaliteli malzemelerle kendi fındığımızdan ürettiğimiz çikolatalarımızla başladı. Her bir çikolata, sadece doğal lezzetin değil, aynı zamanda kadın dayanışmasının, emeğin ve umudun simgesi oldu. Biz, üretimin her aşamasını kontrol altına alarak, aracılara yer vermeden doğrudan tüketiciye ulaşmayı başardık.

Sevgili dostlarımız, bizim hikayemiz yalnızca geçmişin anıları değil; aynı zamanda geleceğe dair umutların, hayallerin ve inancın hikayesidir. Siz de bu hikâyeye ortak olun, emeği büyütün, dayanışmayı paylaşın! Çünkü topraktan güç, dayanışmadan gelecek gelecek!